Ξαναγύρισε ο Μπαμπάς(2017)
(Daddy's Home 2) | Πρώτη προβολή: 30-11-2017
Δημήτρης Αποστολόπουλος
2017-11-20
Ο σκηνοθέτης Sean Anders αποτυγχάνει να δημιουργήσει κάτι αστείο, στα πλαίσια του είδους, ενώ με πρόσχημα τους ρόλους πατέρα-μητέρας και τη διαφορά γενεών, δημιουργεί μια χονδροειδή, αναιμική ταινία, που εν τέλει δεν καταλήγει κάπου συγκεκριμένα.
Νίκος Ρέντζος
Λίγο σλάπστικ κωμωδία από τον Φερέλ, λίγο τα χιονισμένα τοπία, λίγο η χαλαρή διάθεση, αν είσαι και αυτούς που λατρεύουν να στολίζουν το δέντρο τους από τις αρχές Νοέμβρη και να βλέπουν Χριστουγεννιάτικες ταινίες μέχρι το Γενάρη, δες το κι αυτό να ησυχάσεις. Τώρα και να μην προλάβεις να το δεις, μην τα βάψεις και μαύρα.
Άγγελος Πολύδωρος
Η ταινία συνιστάται με Χριστουγεννιάτικη διάθεση, χαλαρά με ποπκόρν και αναψυκτικό.
Γιώργος Νυκταράκης
Μια τηλεοπτική χριστουγεννιάτικη κωμωδία η οποία χαρίζει κάποιες στιγμές γέλιου, αλλά τίποτα το ξεχωριστό.
Γιώργος Noir Παπαϊωσήφ
Αμερικάνικη κωμωδία με χριστουγεννιάτικο άρωμα πλήρως ενταγμένη στην σφαίρα της υπερβολής, των γκαγκς και της μπαλαφάρας ταινία, ίδια με τα εποχιακά, γιορτινά μπιχλιμπίδια. Την βλέπεις και μετά την ξεχνάς.
Λήδα Γαλανού
2017-11-18
Χριστουγεννιάτικου κλίματος κωμωδία, χοντροκομμένη αλλά με διασκεδαστικές στιγμές ανάλαφρης καφρίλας και με έναν απολαυστικό συνδυασμό στο καστ.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
2017-11-16
Η ιδέα να παίξει ο Μελ Γκίμπσον τον γκομενιάρη μπαμπά του Μαρκ Γουόλμπεργκ και ο Τζον Λίθγκοου τον καλοκάγαθο συνταξιούχο μπαμπά του Γουίλ Φερέλ δεν είναι άσχημη, όμως τα λεκτικά αστεία ανάμεσά τους διαρκούν ένα τέταρτο και μετά τον πρώτο λόγο αποκτούν φαρσικές καταστάσεις στα όρια της σάχλας.
Α.Κ.
Όσο και αν απολαύσαμε κάποιες -λίγες, ελάχιστες- στιγμές, η φάση έχει ξεθωριάσει και ανακυκλώθηκε εδώ "επικίνδυνα" και γραφικά.
Βικτωρία Μιχαήλ
2017-11-14
Αν θέλεις να κάνεις χαβαλέ στο multiplex, μπορεί να φτιαχτείς με «νούμερα» αλλά παίζει και γιρλάντα αισθηματολογίας. Οι της κουλτούρας δεν του κάνετε ποδαρικό.
Τάσος Μελεμενίδης
2017-11-12
Στους γονείς προστίθενται οι παππούδες, η μεγάλη φαμίλια ταξιδεύει σε χιονισμένο καταφύγιο για να περάσει ιδανικές γιορτές, με όλους τους χαρακτήρες να έχουν από κάποιο πρόβλημα που πρέπει να λύσουν, με αποτέλεσμα στο τέλος να μαζεύονται τόσο πολλά, που κάνουν το θέαμα αφόρητο.
Παναγιώτης Πυλαρινός
H feelgood διάθεση είναι εμφανής, τα κλισέ φυσικά δίνουν και παίρνουν και αυτό είναι κατανοητό και σίγουρα το περιμένει κάποιος, ωστόσο το θέμα είναι πως διαχειρίζεται το υλικό ο σκηνοθέτης και σίγουρα μπορούσε να είναι πιο αστεία σε κάποια σημεία.
zerVo
Κλίμα αγιοβασιλιάτικης συναίνεσης που διατηρείται ατόφιο καθόλη την διάρκεια του φιλμ, δίχως την παραμικρή έκπληξη να ανεμίζει στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στις προβλέψιμες αγκαλιές του Do They Know Its Christmas Time φινάλε, όπου τα χαμόγελα κι οι ευχές δίνουν και παίρνουν. Αφήνοντας εμάς μέσα σε ζωγραφιστό χαμόγελο να ελπίζουμε πως οι Daddies δεν θα ξαναγυρίσουν και για τρίτη φορά ανούσια φορά στο εκράν.
Τατιάνα Καποδίστρια
2017-11-10
Το πράμα είναι τόσο σαχλεπίσαχλο, που μακράν το δυνατότερο σημείο του είναι το... τρέιλερ.
Νίκος Δρίβας
Το Daddy's Home 2 θα μπορούσε να είναι αρκετά πιο αστείο, γεμάτη γενικότητες και χωρίς ταυτότητα, με την τυποποιημένη συνταγή να κάνει τον θεατή να νιώσει ότι θα μπορούσε να προσφέρει κάτι παραπάνω από μια κοινότυπη κωμωδία.
Χρήστος Μήτσης
2017-11-08
Η φόρμουλα της «αστείας», αταίριαστης συνύπαρξης επαναλαμβάνεται με τον ίδιο, προβλέψιμο, άνοστο και φαρσικό τρόπο της πρώτης ταινίας.
Πάρις Μνηματίδης
Ένα εγχείρημα με έναν πακτωλό δολαρίων στη θέση της καρδιάς, μια κυνική εμπορική κατασκευή δίχως όμως κι έστω μια ελάχιστη έμπνευση.
Ρόμπυ Εκσιέλ
2017-11-02
Αν επί της οθόνης γυρίζουν περιχαρείς οι μπαμπάδες των μπαμπάδων στη συνέχεια της προπέρσινης επιτυχίας, επί της καρέκλας στριφογυρίζει έξαλλος ο θεατής.
Νεκτάριος Σάκκας
2017-11-06
Παραφράζοντας το tagline, περισσότεροι μπαμπάδες, περισσότερα προβλήματα, ακόμα περισσότερα σεξιστικά και πατριαρχικά στερεότυπα σε συσκευασία γυμνασιακού χιούμορ.
Γιώτα Τσιορβά
2017-11-04
Αν πραγματικά αυτή η ταινία ήθελε να κοροϊδέψει την αμερικανική πραγματικότητα καθόλου δεν τα καταφέρνει, ούτε αν ήθελε να την παινεύσει. Με εξαίρεση την παρουσία του Μελ Γκίμπσον που είναι ο μόνος χαρακτήρας της ταινίας που μπορεί αβίαστα να προκαλέσει μειδίαμα, σ' όλο το υπόλοιπο έργο είναι πιθανό να νιώσετε αμηχανία ειδικά αν έχετε πάει με παιδιά.
