Το Χρώμα του Ροδιού(1969)

(Sayat Nova / The Color of Pomegranates)  Πρώτη προβολή: 02-05-2024

Ένα από τα διαχρονικά αριστουργήματα του ποιητικού σινεμά, το οποίο δημιουργεί ένα μεθυστικών αισθήσεων και συναρπαστικών συναισθημάτων κόσμο (ο αρμένικος πολιτισμός) χάρη στη δύναμη της καθαρής εικόνας.

Το αριστούργημα που γύρισε ο φημισμένος σοβιετικός σκηνοθέτης Σεργκέι Παρατζάνοφ το 1968 και που αναστάτωσε κοινό και κριτικούς με τις ποιητικές απίστευτης αρμονίας και σύνθεσης λυρικές εικόνες του.

Ζωγραφική και Ποίηση μαζί.

Ένα αξιοθαύμαστο ψηφιδωτό κινηματογραφικής τέχνης που έχει παραμείνει αναλλοίωτο στον χρόνο.

Από το 1983 όταν πρωτοείδαμε την ταινία, μέχρι και σήμερα δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ με τέτοια εκστατική ομορφιά και με τέτοια δύναμη στον κινηματογράφο. Μια μοναδική εμπειρία που βλέπεται και ξαναβλέπεται με την ίδια πάντα απόλαυση!

Μια ταινία ακατηγοριοποίητη, όπως και τα πραγματικά σπουδαία διαχρονικά αριστουργήματα της 7 τέχνης.

Ένας οπτικός οργασμός, χωρίς όμοιό του στην ιστορία του σινεμά, μια «μυθική» ταινία (μεταφορικά και κυριολεκτικά) ποίημα για τη ζωή, το θάνατο και την υπεράνω όλων δύναμη της Τέχνης.

Ένα φιλμ μέσα σε όνειρο & ένα όνειρο μέσα φιλμ.

Ο Παρατζά­νοφ «πιάνει» την ποίηση του Νόβα πριν αυ­τή κρυσταλλωθεί σε λόγο. Στην πραγματι­κότητα, αυτό που «πιάνει» είναι η ποιητική διάθεση ενός ποιητή, πριν αυτή η διάθεση γίνει ποίηση. Το φιλμ, δηλαδή, δεν είναι μια εικονοποίηση ποιημάτων, πράγμα που έχει γίνει πολλές φορές. Είναι μια μαγική επί­κληση στο «πνεύμα του ποιητή», μια μαγική τελετή «σύλληψης» αυτού του πνεύματος με το φακό και μια αιχμαλωσία του πάνω στη σελιλόιντ.

Με ποιητική και συγχρόνως άκρως αλληγορική διάθεση, ο Παρατζάνοφ δείχνει να μη ενδιαφέρεται καθόλου για ένα α λα Χόλιγουντ biopic ακαδημαϊκού χαρακτήρα και δεν κάνει καμία προσπάθεια να αποδώσει οπουδήποτε μια αίσθηση ρεαλισμού.