Who Is America?(2018)

Το «Who Is America?», συνειδητά ή μη, αυτό ακριβώς εξερευνά. Φτάνει πολύ πιο μακριά από ένα απλό «να τι σκέφτονται στα ΑΛΗΘΕΙΑ όλοι αυτοί οι άνθρωποι, διάσημοι ή μη», μια συλλογιστική που τέλος πάντως ούτε τρομερά πρωτότυπη είναι, ούτε και τρομερά χρήσιμη πλέον, εδώ που τα λέμε. Αντιθέτως εξετάζει τις δυναμικές που επιτρέπουν ή οδηγούν συγκεκριμένους ανθρώπους να εκφράζονται με συγκεκριμένους τρόπους σε συγκεκριμένες συνθήκες, κάτι που συχνά πετυχαίνει λυγίζοντας και την ίδια την πραγματικότητα με ξεκαρδιστικά σουρεάλ αποτελέσματα. Δεν είναι ποτέ μόνο ένα πράγμα, δεν είναι φυσικά τέλειο, αλλά διαθέτει μανία και διάθεση περιπέτειας, κι αυτό το κάνει must-watch.

Τηλεόραση που φτάνει στα όρια του ακτιβισμού με τον SBC να είναι ο επόμενος game changer μετά τον τρομερό John Oliver. H ακύρωση του μετά από μόλις μία σεζόν ήταν αναμενόμενη και απογειώνει το όλο πρότζεκτ στα όρια του μυθικού.

Ναι, ίσως το χιούμορ του Σάσα Μπάρον Κοέν δεν είναι για όλους, αλλά αυτή η Αμερική δεν είναι σίγουρα για κανέναν.

Σάτιρα εναντίον πραγματικού τρόμου λοιπόν, σε μια εκπομπή που, όταν δεν βγάζει γέλιο, αποκαλύπτει την Αμερική του σήμερα. Αξίζει.

Η πιο πρόσφατη εκπομπή του Κόεν «Who is America?» (παραγωγή Showtime) είναι δίχως αμφιβολία η πιο καυστική και η πιο ώριμη του Βρετανού κωμικού. Υπάρχουν στιγμές που κυριολεκτικά θα πέσει το σαγόνι σας.

Αυτό που προσπαθεί ο Sasha Baron Cohen να κάνει χωρίς φόβο, αλλά με πάθος, στο Who Is America? είναι να αναδημιουργεί στιγμές και καταστάσεις του σήμερα και να τις επαναφέρει στη μνήμη μας, ιδωμένες μέσα από το φίλτρο της μαύρης κωμωδίας, του stand up comedy και του χαρακτηριστικού πικρού, καυστικού χιούμορ του ίδιου του ηθοποιού.

Το επεισόδιο κρατά μισή ώρα και στη διάρκειά του είτε γελάς είτε κριντζάρεις (πρέπει να βρούμε ένα legit ρήμα για αυτό το συναίσθημα, γιατί πια η λέξη cringe έχει γίνει η ίδια cringe - να λέω "αισθάνεσαι άβολα"; δεν είναι το ίδιο ακριβώς) πάντως δεν βαριέσαι.

Εμείς βλέπουμε Sacha Baron Cohen για να γελάσουμε. Στηρίζουμε τα cojones του, ιδεολογικά είμαστε μαζί, αλλά ως σειρά πάσχει από ασυγκράτητο γέλιο. Εκτός κι αν ο στόχος είναι άλλος. Αναμένουμε τη συνέχεια.