Η Κινέζα(1967)
(La Chinoise) | Πρώτη προβολή: 05-06-2014
Γιάννης Μπακογιαννόπουλος
Ο κόσμος που πλάθει η ταινία δεν είναι έτοιμος για κατανάλωση, δεν είναι μια καλοστημένη ιστορία που θα μας διευκολύνει μετά να κοιμηθούμε. Είναι ένα καλειδοσκόπιο εικόνων και ιδεών, ένα κινηματογραφικό κοκτέιλ μολότοφ που επιτίθεται στις συνήθειές μας ως θεατών και μας καλεί να μπούμε στο παιχνίδι πιο ενεργητικά.
Χάρης Αναγνωστάκης
2023-10-20
Ο Γκοντάρ, μόνιμα έφηβος, θα ενεργοποιηθεί, χρησιμοποιώντας, επηρεασμένος από τον Μπρεχτ, μία φόρμα που καλεί τον θεατή να συμμετάσχει, να προβληματιστεί να κρίνει, ενώ ταυτόχρονα δίνει μία πανούργα ορμή στο φιλμ, με τα θεατρικά σκηνικά, την ένταση, τα συνθήματα στους τοίχους, την έκρηξη των χρωμάτων, τις αντιπαραθέσεις, που δημιουργεί το μοντάζ, αλλά και τις ρεαλιστικές ερμηνείες που αποσπά από τον Ζαν Πιέρ Λεό και την Αν Βιαζέμσκι.
Στράτος Κερσανίδης
Το σινεμά του Γκοντάρ είναι ορμητικό σαν χείμαρρος και καταιγιστικό σαν ξαφνική φουρτούνα. Σφυροκοπάει ανελέητα τον νου και καλεί το θεατή στη δράση. Φυσικά το σινεμά δεν αλλάζει τον κόσμο αλλά τουλάχιστον ανανεώνει τα όνειρα
Γιώργος Ξανθάκης
2023-10-14
Ακόμη και σήμερα, 56 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, η «Κινέζα» συνεχίζει να συναρπάζει, να σοκάρει και να συγκινεί, χάρη στην απελπισμένη ειλικρίνεια και την ουτοπική αφέλειά τής παρόρμησης που οδήγησε στον Μάη του '68. O ιδιοφυής Godard διαβλέπει τη χίμαιρα της επανάστασης και τον επικίνδυνο εκτροχιασμό της σε δράσεις τυφλής βίας.
Χρυσοστομάκης Λακταρίδης
2023-10-18
Φιλοσοφικές, λογοτεχνικές και κινηματογραφικές αναφορές συμπληρώνουν το αριστουργηματικό φιλμικό κολαζ της ταινίας που αποτελεί "ορόσημο" μιας συναρπαστικής εποχής.
Νίνος Φένεκ Μικελιδης
2023-10-16
... ο Γκοντάρ συνδυάζει το κωμικό/φαρσικό με τη μαοϊκή, αγωνιστική ιδεολογία, όλα γυρισμένα πάντα με την ξεκάθαρα όμορφη φωτογραφία του Ραούλ Κουτάρ.
Γιώργος Ρούσσος
Ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ οπτικοποιεί την πολιτικοποίηση της φοιτητικής νεολαίας σε μία ταινία γεμάτη χρώμα & χιούμορ με οδηγό έναν μη αφηγηματικό κινηματογράφο που σκοπό έχει να αφυπνίσει στον θεατή την ικανότητά του να σκέπτεται & να κρίνει.
Άκης Καπράνος
Δεν δείχνει πρόθυμος να παίξει το παιχνίδι καμιάς πλευράς και σπάει μεγάλη πλάκα καθώς η κάμερα του καταγράφει με πιστότητα την πλάνη των ηρώων του: Ιδεολογίες που "φοριούνται" ως χειμερινό ένδυμα, επαναστάσεις που "στουκάρουν" στο αδιέξοδο.
Ανδρέας Κύρκος
2023-10-10
Ο Γκοντάρ αφουγκράζεται τις άναρχες και συχνά χαώδεις πολιτικές συζητήσεις και τις ιδεολογικές διαφορές των νέων ηρώων του, ενώ παράλληλα ειρωνεύεται με στυλ τις ιδεοληψίες και τις ουτοπικές φαντασιώσεις τους στην καρδιά των διεκδικήσεων του φοιτητικού κινήματος.
Χρήστος Μήτσης
2023-10-12
Στρατευμένος, αλλά αμετανόητα ανατρεπτικός, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ «φωτογραφίζει» με μπρεχτικό σαρκασμό την αθωότητα, την ιδεοληψία και τα πολιτικά αδιέξοδα μιας εποχής η οποία προετοιμάζεται για τον Μάη του '68.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
2023-10-08
Στην πιο προφητική ίσως ταινία της καριέρας του, ο βαρόνος του γαλλικού Νέου Κύματος Ζαν Λικ Γκοντάρ (1930 – 2022), λίγο πριν το ξέσπασμα των γεγονότων του Μάη του 1968, διαισθάνεται την ειλικρινή επιθυμία εξέγερσης των νέων και την απεικονίζει μαζί με τον βερμπαλισμό, τη σύγχυση και την ουτοπική της προοπτική.
Δημήτρης Δανίκας
2023-10-06
Επανακυκλοφορία της παλιάς (του 1967) αμφιλεγόμενης ταινίας του Ζαν Λικ Γκοντάρ—για το Μουσείο
Μανώλης Κρανάκης
2023-10-04
Η τελευταία πράξη πριν ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ βυθιστεί οριστικά στη μαοϊκή του περίοδο, ένα κινηματογραφικό δοκίμιο που βλέπεται σήμερα περισσότερο ως ταινία για ένα σύνθημα παρά ως αυτό που ίσως επιθυμούσε ο δημιουργός της: μια ταινία - σύνθημα.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Ο Γκοντάρ με παιδικές ασθένειες δοκιμάζει τον πύρινο λόγο του στον καθρέφτη και από την αυταρέσκεια, παθαίνει εγκαύματα τρίτου βαθμού.
Στέφανος Κ. Αρταβάνης
2023-10-02
Το έργο απευθύνεται αυστηρά (και μόνο) σε οπαδούς του Ζαν-Λικ Γκοντάρ και σε όσους μελετούν τον κομμουνισμό εν γένει. Γι' αυτό το κοινό, μπορώ να πω ότι είναι και πολύ σημαντική κιόλας. Όλοι οι υπόλοιποι, απλά, δεν θα περάσουν καλά.
