Η Κάθοδος(2005)

(The Descent) | 

Το «Descent», αναβλύζει φρίκη και παραμένει ανοιχτό για αναλύσεις έως και σήμερα, αποδεικνύοντας πως κάποιες φορές, αρκεί απλώς κανείς να κρατήσει ζωντανό τον πυρήνα και να αφήσει τον φόβο να διαπεράσει την οθόνη αβίαστα, αποφεύγοντας τις εύκολες συνταγές και τα περιττά εφέ για να το επιτύχει.

Ο Marshall ξέρει να φτιάχνει φρικιαστικές, πρωτότυπες ιστορίες με πενιχρούς πόρους κάτι που απέδειξε περίτρανα με το Dog soldiers. Έχοντας μεγαλύτερο budget και κάπως καλύτερα special effects εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα μέσα που του δίνονται, σπρώχνοντας τις ηθοποιούς του στα όριά τους και κάνοντας τον θεατή να στριφογυρίζει στην καρέκλα του. 

Με μια ατμόσφαιρα κλειστοφοβική και γρήγορη κινηματογράφηση το «Descent» ισορροπεί ανάμεσα στο θρίλερ και τη περιπέτεια. Διαθέτει σασπένς και δράση παραθέτοντάς τα μέσα σε φοβικές καταστάσεις.

Μπορεί να το έχουμε χιλιωδεί το θέμα που παρουσιάζει το The Descent, αυτό όμως δεν του στερεί σε καμία περίπτωση την ιδιαιτερότητα μιας ξεχωριστής προσέγγισης, που αφορά βεβαίως στο απόλυτα θηλυκό κομμάτι της ομάδας. 

Η υπόγεια και αθέατη απειλή που κυριαρχεί μέχρι τη μέση καλύπτεται στη συνέχεια από ένα περιπετειώδες ύφος και πολύ σπλάτερ, το οποίο στον τομέα του είναι πετυχημένο, απλώς υποβαθμίζει γενικά το επίπεδο του φιλμ.