Μετά το Γάμο(2019)
(After the Wedding) | Πρώτη προβολή: 05-03-2020
Νίκος Τσαγκαράκης
Με εξαίρεση τη μοναδική έξαρση της Μουρ, την οποία προσωπικά πιστεύω ότι θα μπορούσε να έχει χειριστεί πιο μετρημένα, το καστ συνολικά αποδίδει την ιστορία ισορροπημένα και λεπτά, με πήχη την αυστηρή εσωτερικότητα της Γουίλιαμς σε μια ερμηνεία υποδειγματικής εκφραστικής οικονομίας.
Τάσος Μελεμενίδης
2020-03-20
Ο Φρέντλιχ δεν θέλει ή δεν μπορεί να ενσωματώσει τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων αποφάσεων σε μια πλοκή που θυμίζει συγκαλυμμένα παλιομοδίτικο μελό κι έτσι το αγγλόφωνο Μετά τον γάμο επαφίεται στο χάρισμα των δύο πρωταγωνιστριών, της Τζουλιάν Μουρ και της Μισέλ Γουίλιαμς, να μεταφράσουν τον κομψό, μελαγχολικό τόνο σε βαθύτερη υπαρξιακή δίνη μόνο σε κάποιες σκηνές στοχασμού και εκφραστικά εύγλωττης αναμονής.
Χρυσοστομάκης Λακταρίδης
Αν και πάλι οι ανατροπές και οι αποκαλύψεις μοιάζουν στημένες έτσι ώστε να εξυπηρετούν τη πλοκή μιας ενός είδους σοφιστικέ σαπουνόπερας, το στόρι έχει σίγουρα δραματικό ενδιαφέρον το οποίο τονίζουν οι καλογραμμένοι χαρακτήρες και οι ερμηνείες των εξαιρετικών ηθοποιών που τους ενσαρκώνουν.
Αλέξανδρος Κυριαζής
Καμία από τις δύο ταινίες δεν είναι κάτι το αξιόλογο λόγω του σαπουνοπερικού στόρι αλλά σε αυτή την άτυπη (και αχρείαστη) μάχη, νικητής βγαίνει το remake γιατί απλά ο θεατής παρακολουθεί την ιστορία να ξετυλίγεται αξιοπρεπώς, χωρίς να γίνεται βαρετή, χωρίς να σε κάνει να νιώθεις πως βλέπεις Λάμψη και χωρίς να σε πιάνουν τα γέλια με κάποιες cringy ερμηνείες.
Μαρία Γκιούλη
Δυστυχώς, όσο και να προσπάθησε ο Φρόντλικ δεν βλέπουμε τα σημάδια ενός remake που προσθέτει κάτι παραπάνω στο original αλλά ούτε και μία εξίσου επιτυχημένη επαναδιατύπωσή του.
Φίλιππος Χατζίκος
Ακόμα και αν η Μπιέρ στο πρωτότυπο τρέπει τον λυρισμό σε μελοδραματισμό, στην ανάγνωση του Αμερικανού το συναίσθημα εκλείπει και αυτό στερεί σε μεγάλο βαθμό την ένταση. Η αρχική χαρακτηρολογία λειτουργεί, τα κίνητρα των χαρακτήρων γίνονται σαφή και κατανοητά, αλλά ποτέ δεν προκαλούν την έκρηξη στην καρδιά του θεατή.
Τάσος Ντερτιλής
Ένα χλιδάτο δυνάμει δακρύβρεχτο αλλά τελικά αποστασιοποιημένο, άχαρο και μετέωρο δράμα, με όλα τα κλασσικά κλισέ του είδους: μάνες, ξενητιές, χωρισμούς, αρρώστιες όλα όσα χωράει ένα μελόδραμα που σέβεται τον εαυτό του από το Χόλιγουντ μέχρι το Μπόλιγουντ!
Μαίρη Βανδώρου
2020-03-06
Η ταινία καταντάει κλασσικό, αμερικάνικο, μελόδραμα και δε θα μπορέσει να το σώσει καμία από τις δύο –σε άλλες ταινίες- αξιόλογες πρωταγωνίστριες, οι οποίες δίνουν την εντύπωση ότι βαριούνται και αυτές τους ρόλους τους. Ίσως ο Crudup παίρνει πιο σοβαρά το ρόλο του, αλλά και πάλι δε σώζεται και για όλα φταίει το σενάριο.
Άντα Δαλιάκα
2020-03-16
Τα μεγάλα ονόματα στο καστ προσθέτουν κύρος σε μια αποτυχημένη παραγωγή με την υπογραφή του Μπαρτ Φρόιντλιχ, συζύγου στη ζωή της Τζούλιαν Μουρ.
Χρήστος Μήτσης
2020-03-18
Άτονο και χωρίς κινηματογραφική προσωπικότητα ριμέικ μιας υποψήφιας για ξενόγλωσσο Όσκαρ δανέζικης επιτυχίας της Σουζάνε Μπίερ.
Κώστας Ζαλίγκας
2020-03-14
Στρογγυλοποιημένο ριμέικ της ταινίας της Σουζάνε Μπίερ του 2006 με ανεκτές ερμηνείες αλλά εντελώς «ακίνδυνες» επιδιώξεις.
Ηλίας Δημόπουλος
2020-03-12
O Φρόιντλικ δεν μπορεί να καταλάβει για τις γυναίκες του ηρωίδες λεπτότητες που η Μπίερ καταλάβαινε για τους άντρες της.
Δημήτρης Δημητρακόπουλος
2020-03-08
Ο Μπαρτ Φρόιντλιχ σκηνοθετεί με ασφάλεια και μπόλικο μελόδραμα τη Μισέλ Γουίλιαμς και την (σύζυγό του στη ζωή) Τζούλιαν Μουρ στο ριμέικ της ομότιτλης ταινίας της Σουζάνε Μπίερ από το 2007, χωρίς όμως να μπορεί να διαχειριστεί ουσιαστικά την πολυπλοκότητα της αρχικής αφήγησης και των πολλαπλών ηθικών διλημμάτων που θα έπρεπε αβίαστα να προκαλεί.
Λήδα Γαλανού
2020-03-10
Ο Μπαρτ Φρόιντλιχ διασκευάζει (ελαφρά) την ταινία της Σουζάνε Μπίερ του 2006, πνίγοντας, όμως, ένα αιχμηρό κοινωνικό θρίλερ με υπερβολικές δόσεις new age διδακτισμού και οικογενειακού ψυχοδράματος.
Χάρης Αναγνωστάκης
Η αφήγηση του Φρόιντλιχ μάλλον είναι χλωμή, επίπεδη σε μεγάλο βαθμό και το μόνο που μένει είναι κάποιες δακρύβρεχτες σκηνές, που εκβιάζουν τη συγκίνηση του θεατή.
Ζουμπουλάκης Γιάννης
2020-03-04
Εδώ τα πάνα είναι επίπεδα, καλογυαλισμένα και χωρίς χυμούς. Οι μόνες σκηνές που κάπως μπορούν να κρατήσουν είναι οι «τετ- α- τετ» αναμετρήσεις της Γουίλιαμς και της Μουρ.
Νίκος Δρίβας
Η ταινία After The Wedding σε γενικές γραμμές είναι μέτρια, σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνει να συγκριθεί με την πρωτότυπη κι ας είναι copy-paste, καθώς σίγουρα μπορούσε να δώσει πολλά περισσότερα αν έκανε έστω τα στοιχειώδη.
Αικατερίνη Βλαστού
2020-03-02
Δράμα και μυστικά από το παρελθόν αποτελούν μία καλή, δυνατή μαγιά για την ταινία που ξαναδιαβάζει ο Μπαρτ Φρέντλιχ, χωρίς να έχει την ικανότητα να τα κάνει αρκετά ισχυρά ώστε να αγγίζουν τον θεατή. Σου αρκεί να φανταστείς τις δυνατότητες της ιστορίας και να δεις δύο καλές πρωταγωνίστριες; Κάτι γίνεται έτσι. Αλλά μην έχεις και πολλές προσδοκίες για... κουφέτα!
