Η Περιφρόνηση(1963)
(Le Mepris / Contempt) | Πρώτη προβολή: 05-08-2010
Νίκος Γαργαλάκος
Ας υποκλιθούμε σε αυτό το πολλαπλά αυτοαναφορικό εικαστικό αριστούργημα, το οποίο παραμένει προφητικά επίκαιρο σε μια εποχή όπου η καλλιτεχνική δημιουργία παραμένει όμηρος της εμπορικότητας.
Χρήστος Μήτσης
2020-06-20
O Γκοντάρ διασκευάζει ένα μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια, υπογράφοντας την πλέον συντηρητική αφηγηματικά ταινία του, αλλά και μια από τις εμβληματικότερες της δεκαετίας του '60.
Γιώργος Παπαδημητρίου
Μια ταινία που λειτουργεί σαν μπάμπουσκα παραβολών, όπου η συγχώνευση ζωής και τέχνης δίνει τη θέση της σε μια κατάδυση στα σωθικά του σινεμά, κι αυτή με τη σειρά της πασάρει τη σκυτάλη σε μια μεγαλειώδη παραβολή για τις σχέσεις των ανθρώπων. Που είναι αιωνίως καταδικασμένοι να γκρεμίζουν αυτοστιγμεί όλες τις γέφυρες που έχτισαν με κόπο, χρόνο και θυσίες.
Μάνος Θηραίος
Η "Περιφρόνηση" σε κερδίζει από το πρώτο της πλάνο με αυτούς τους δύο χαρισματικούς ηθοποιούς, για να σε οδηγήσει μετά ασυναίσθητα σε αυτήν την 24ωρη Οδύσσεια των πέντε ανθρώπων και της Τέχνης και να σε κάνει κομμάτι της. Άσε δε που έρχεται κι αυτή η τρικυμιώδης δραματική μουσική του Ζωρζ Ντελερύ για να σε ταξιδέψει ακόμα πιο μακριά.
Νίκος Δρίβας
Μια ακόμα ταινία του Ζαν Λικ Γκοντάρ, η οποία όχι μόνο δεν έχει ξεφτίσει από τον χρόνο, αλλά γίνεται ολοένα και καλύτερη με το πέρασμα του και παραμένει επίκαιρη όσο ποτέ, με την εικόνα να μιλάει από μόνη της, μια ταινία που δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε.
Ιφιγένεια Καλαντζή
Ακολουθώντας τις πρωτοποριακές σκηνοθετικές προσεγγίσεις της νουβέλ βαγκ, ο Γκοντάρ μεταφέρει στο σινεμά την ομώνυμη νουβέλα του Αλμπέρτο Μοράβια, όπου εντάσσει στοιχεία της προσωπικής του ζωής, επαναπροσδιορίζοντας μέσα από τον υπαρξισμό και τον μοντερνισμό την έννοια του κινηματογράφου ως τέχνης, σε μια εποχή πολιτικών εντάσεων και σε μια γενιά που ανήγαγε το σινεμά και την κινηματογραφοφιλία σε τρόπο ζωής.
Στράτος Κερσανίδης
Είναι μια ταινία που διερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από τις ιδιαίτερες ιδιοσυγκρασίες των ηρώων της, αναδεικνύοντας την τραγικότητα που μπορούν να πάρουν καμιά φορά οι επιλογές μας.
Άγγελος Πολύδωρος
Είναι θεϊκοί οι παραλληλισμοί του Γκοντάρ σ' αυτό το φιλμ, που δεν έχει χάσει τη φρεσκάδα του παρά τα 53 χρόνια της ηλικίας του. Φρεσκάδα η οποία μάλιστα επαυξάνεται από την ψηφιοποιημένη επανέκδοση της ταινίας. Είναι δε απόλαυση οι ερμηνείες όλων.
Χάρης Αναγνωστάκης
Η έγχρωμη φωτογραφία του Ραούλ Κουτάρ, η εξαίσια μουσική του Ζορζ Ντελερί και το αψεγάδιαστο σενάριο, που έγραψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης, μαζί με τον Αλμπέρτο Μοράβια - βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του - έρχονται και απογειώνουν μία από τις καλύτερες ταινίες του «τρομερού παιδιού».
Μανώλης Κρανάκης
2020-06-10
Η πιο φιλόδοξη ταινία στη φιλμογραφία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ παραμένει χωρίς διαπραγμάτευση ό,τι πιο μοντέρνο γυρίστηκε ποτέ, μια ακύρωση κάθε πιθανού γνωστού, ακόμη και σήμερα, σινεμά, μια ανεξίτηλη επαναδιαπραγμάτευση του μέσου που στην καρδιά της κρύβει μια απύθμενα συγκινητική ερωτική ιστορία.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
2020-06-16
Μια κοσμοπολίτικη σινεφίλ τραγωδία για όλες τις εποχές, που δεν έχει χάσει καθόλου από την αρχική της φρεσκάδα.
Λήδα Γαλανού
2020-06-14
Η «Περιφρόνηση» δεν νιώθει περιφρόνηση για κανέναν και για τίποτα, μόνο κατανόηση, έστω με μια ελαφριά διάθεση ennui, έστω με μια μικρή πικρία για την ανάγκη για συμβιβασμό και με μεγάλο χιούμορ απέναντι στη ζωή που, έτσι κι αλλιώς, έχει τον έλεγχο των πάντων. Ένα αριστούργημα που αλλάζει, ενώ παραμένει εκπληκτικά σύγχρονο, κοντεύοντας τα εξήντα χρόνια του.
Νίνος Φένεκ Μικελιδης
2020-06-12
Η περιφρόνηση» είναι ίσως η καλύτερη ταινία του Ζαν-Λικ Γκο-ντάρ.
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
2020-06-08
Επηρεασμένη από το καταπληκτικό 45λεπτο Méditerranée των Πολέ/Σλέντορφ της ίδιας χρονιάς, η Περιφρόνηση είναι το πρώτο ολοκληρωτικά meta-φιλμικό γεγονός που δεν ξοδεύεται σε υπαρξιακούς μαιάνδρους. Πνίγει τη λύπη του στη Μεσόγειο, κάνει διάλειμμα για ηλιοθεραπεία και κλείνει πονηρά το μάτι στο Χόλιγουντ, που εκείνη την εποχή αυτοκτονούσε πανηγυρικά στην Τσινετσιτά.
Άντα Δαλιάκα
2020-06-18
Διαχρονικά μοντέρνα, πανέμορφη (γυρισμένη στην Τσινετσιτά και το Κάπρι), αισθητικά και μουσικά μεγαλοπρεπής (το δραματικό κρεσέντο του Ζορζ Ντελερί «καρφώνεται» στο μυαλό, το ίδιο και τα επιβλητικά σκαλοπάτια της βίλας στο Κάπρι) διασκευή του μυθιστορήματος «Η περιφρόνηση» (1954) του Αλμπέρτο Μοράβια που υπενθυμίζει το μεγαλείο της ιδιοφυίας του ασυμβίβαστου, σταθερά μπροστά από την εποχή του, Γκοντάρ.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
2020-06-06
Ο Γκοντάρ ακολουθεί τη διάλυση μιας σχέσης χρησιμοποιώντας κάθε πιθανή γωνία ή σύνθεση κάδρου για να κοιτάξει τον πρωταγωνιστή του με τη ματιά ενός αδιάφορου θεού απέναντι σε έναν από τους ασήμαντους θνητούς που τον δημιούργησαν. Εδώ το σινεμά, το δημιούργημα, κάθε είδους ανυπέρβλητης ομορφιάς τέχνη καταλαμβάνει μια θέση στο πάνθεον, έχοντας δική τους βούληση πέρα από κάθε σύνορο κατανόησης ή δυνατότητας των όντων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους.
Τάσος Ντερτιλής
Μια ταινία οπτικής τελειότητας που άφησε εποχή παρά την αφηγηματική ψυχρότητά της που ακόμη και σήμερα αποτρέπει τη συναισθηματική εμπλοκή του θεατή.
Φίλιππος Χατζίκος
2020-06-04
Δεν συνιστά έκπληξη για τον Γκοντάρ η τοποθέτηση της ζωής και της εμπειρίας του στην υπηρεσία της τέχνης. Εδώ, για πρώτη φορά, είχε να κάνει με μεγάλα ονόματα και κασέ, κραταιούς παραγωγούς με ανυπολόγιστες απαιτήσεις επί του έργου, εκπάγλου καλλονής τοπία, γενικώς έναν σωρό υλικά που δεν είχε ξαναχρησιμοποιήσει. Έτσι, αυτά εντάχθηκαν σε ένα ιδιόμορφο σύνολο περισσότερων επιπέδων.
Ανδρέας Κύρκος
Η «Περιφρόνηση» είναι μια μετα-κινηματογραφική εμπειρία που λειτουργεί ως επικήδειος του παραδοσιακού δυτικού σινεμά, στην καρδιά μιας εποχής που η λέξη νοσταλγία ήταν άγνωστη στις τέχνες.
Μαρια Βουγιουκαλακη
Η ομορφιά της ταινίας (όσο και ας μην μπόρεσε ο περισσότερος κόσμος, κοινό και κριτικοί, να δει) κρύβεται στις αντιφάσεις της. Η επιθυμία του Godard να αντιταχθεί στο ύφος του Hollywood και το διάσημο καστ που προέρχεται από αυτό δημιουργούν μια έξυπνη αντίθεση και δίνουν με έμμεσο τρόπο στο θεατή να καταλάβει πως τελικά μπορεί να δέσει η ποιότητα με την εμπορικότητα.
Παναγιώτης Τιμογιαννάκης
Η «ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ» καταλαμβάνει την πρωτεύουσα θέση στη φιλμογραφία του ΖΑΝ ΛΥΚ ΓΚΟΝΤΑΡ.
Ζήσης Μπαρτζώκας
Μεγάλη σκηνοθεσία από τον Γκοντάρ με πανέμορφα πλάνα και εικόνες από το Κάπρι της Ιταλίας, εμπνευσμένη χρήση της κάμερας (με τα χαρακτηριστικά του τράβελιγκ) και εκπληκτική φωτογραφία.
Γιώργος Noir Παπαϊωσήφ
Μια ταινία ορόσημο, γεννημένη στον αμφιβληστροειδή χιτώνα της νουβέλ βαγκ, που άφησε εποχή.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Πρόκειται για μια μελαγχολική ματιά πάνω στους συμβιβασμούς του καλλιτέχνη και τους μηχανισμούς του θεάματος με όχημα ένα έργο του Αλμπέρτο Μοράβια...
Cine-Κριτική
Ηλίας Δημόπουλος
2020-06-02
Η εξιστόρηση του τέλους μιας σχέσης, του γυρίσματος μιας κινηματογραφικής «Οδύσσειας» και η κατά Γκοντάρ περιγραφή του σινεμά «ως τέχνης του παρόντος». Σταθμός του σινεμά του '60 και έργο που καλεί τον θεατή του να επαναπροσδιορίσει την σχέση – και την θέση – του απέναντι στην εξελισσόμενη εμπρός του «μυθοπλασία».
Σπύρος Γάγγας
«Η Περιφρόνηση» του Godard διατηρεί στο έπακρο τη «μνήμη» αυτού που οραματίστηκε πολιτικά το σινεμά του δημιουργού.
Ηλίας Φραγκούλης
Τα λαμπερά σε Technicolor κάδρα του Ραούλ Κουτάρ που συναρπάζουν μέχρι σήμερα, το γυμνό σώμα της Μπεμπέ, το γεμάτο λυρισμό και θλίψη score του Ντελρί. Αθάνατο κομμάτι της φιλμικής αισθητικής και της pop κουλτούρας. Βγάζεις ακόμα το... καρνέ των επιταγών!
Χρυσοστομάκης Λακταρίδης
Πλούσια σε αναγνώσεις, η ταινία μιλάει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους για το σινεμά, τη σχέση του Γκοντάρ με το συγκεκριμένο πρότζεκτ, αλλά και για την προσωπική του σχέση με τη δική του Μούσα, την Άνα Καρίνα.
Κώστας Ζαλίγκας
Η μαγνητική παρουσία της Μπριζίτ Μπαρντό και το αξέχαστο μουσικό θέμα του Ζορζ Ντελερί, που επανέρχεται διαρκώς στην ταινία, τοποθετούν την «Περιφρόνηση» ψηλά στη λίστα με τις πιο αγαπημένες ταινίες του Γάλλου δημιουργού.
Κωστής Μπίτσιος
Ο μισογυνισμός χαρακτηρίζει αρκετά το γαλλικό σινεμά της εποχής και αυτό το φιλμ δεν αποτελεί εξαίρεση.
