Ο Φρεντ και ο Μικ, δύο φίλοι που πλησιάζουν τα ογδόντα, είναι σε διακοπές σε ένα όμορφο ξενοδοχείο στους πρόποδες των Άλπεων. Οι δύο φίλοι κοιτούν με περιέργεια και τρυφερότητα τις μπερδεμένες ζωές των παιδιών τους, τα κραυγαλέα νιάτα των σεναριογράφων που δουλεύουν με τον Μικ, και τους άλλους ενοίκους του ξενοδοχείου. Αντίθετα με εκείνους, κανείς δεν μοιάζει να ανησυχεί για τον χρόνο που περνά.
Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Ήμουν κι εγώ ένας από τους πολλούς θεατές της ταινίας Weapons. Στην κουβέντα μετά την προβολή, κάποιος ανέφερε για τον συμβολικό χαρακτήρα του 2:17, της ώρας δηλαδή που εξαφανίζονται οι 17 μαθητές. Ακούστηκαν πολλά στη συζήτηση: 217 ψήφοι στην Βουλή των Αντιπροσώπων για την οπλοκατοχή, χωρίο 2:17 στο Κατά Ματθαίο για το προφητικό μήνυμα του Ησαΐα περί της απώλειας παιδιών, αναλογία αυτών που έμειναν (Τζαστίν και Άλεξ) και αυτών που εξαφανίστηκαν (17), η ώρα της μάγισσας και πολλά άλλα ευφάνταστα. Τελικά αποδείχτηκε πως ήταν κάτι πιο απλό. Ο Κρέγκερ δήλωσε ότι η επιλογή του αριθμού 217 ήταν υποσυνείδητη αλλά συνδέεται άμεσα με το δωμάτιο 217 από την Λάμψη του Στίβεν Κινγκ. Αν και ο Κιούμπρικ, στην ταινία, άλλαξε τον αριθμό σε 237, ο Κρέγκερ κράτησε το 217, λέγοντας: «Είμαι φαν του Κιούμπρικ… σκέφτηκα να το αλλάξω σε 237, αλλά τελικά κράτησα το 217»
Ηρ. Μπαλτάς
