Κρουέλα(2021)

(Cruella) | Πρώτη προβολή: 03-06-2021

Ο Εγγλέζος σεβάστηκε αλλά δεν φοβήθηκε να εξελίξει το πρωτότυπο, δεν μπήκε στην γυάλα να προσφέρει ένα έργο αποκλειστικά και μόνο για τους καλομαθημένους πιτσιρίκους θεατές της φίρμας, δεν δίστασε να ρισκάρει παίζοντας με έννοιες και πρόσωπα "εκτός ηθικής", σε ένα πεδίο που υπό άλλες συνθήκες θα επέβαλλε αυστηρώς την πολιτική ορθότητα. Δίχως καμία σκέψη ή αμφιβολία, η καλύτερη στιγμή υπογραφής Θείου Walt, εδώ και πολλές δεκαετίες

Παρά τις όποιες αδυναμίες, κυρίως στο ποιόν της Cruella, έχουμε μια διασκεδαστική περιπέτεια. Ο κόσμος της μόδας, το soundtrack και η Baroness της Emma Thompson δυναμώνουν την ταινία και είναι υπέροχα απολαυστικό να βλέπεις τις δύο αντιπάλους του "Cruella" να ανταγωνίζονται.

To οριτζιν στόρι της Κρουέλα ντε Βιλ. Πιο στιλάτο απ' ότι χειραφετημένο. Με την Εμα Στόουν και την Εμα Τόμσον σε επική μονομαχία στιλ και female power.

Παρόλη την μακρά διάρκεια και την πιθανή «παγίδα» της ηλικιακής καταλληλότητας της ταινίας, η «Κρουέλα» είναι όσο αυθάδης, αισθητικά τολμηρή, απενοχοποιημένα ψυχαγωγική και αναπάντεχα συναισθηματική όσο θα ελπίζαμε να είναι, καθώς και ένας εύστοχος, στιλάτος και σεβάσμιος φόρος τιμής τόσο στην punk σκηνή που την ενέπνευσε όσο και στο πιο οικογενειακό, ειδυλλιακό παραμύθι που την πρωτοδημιούργησε, πίσω στο 1956.

Ο Διάβολος φορά Πράντα, μα η ΝτεΒιλ φορά... «Κρουέλα». Η Ντίσνεϊ επανασυστήνει την αγαπημένη «κακιά» από τα «101 Σκυλιά της Δαλματίας» με πανκ διαθέσεις, αλλά σχετική επιτυχία στο πατρόν.

Το φιλμ του Κρεγκ Γκίλεσπι συνιστά ένα σε γενικές γραμμές ευχάριστο ξεστράτισμα από τις συνήθεις live action διασκευές ντισνεϊκών animations, που απλώς αναπλάθουν καρέ-καρέ τα original, στερώντας τους τελικά τη μαγεία.

Ο Γκιλέσπι το καταφέρνει χωρίς δυσκολία ακολουθώντας την οπερετική αντίληψη ενός Μπαζ Λούρμαν σε συνδυασμό με την ιδεολογική συνιστώσα χειραφέτησης του «Ο διάβολος φοράει Prada». Η ερμηνευτική αλλά και στυλιστική σύγκρουση των δύο Έμα (Στόουν εναντίον Τόμσον) είναι όλα τα λεφτά.

Μια από τις διασημότερες κακές των καρτούν παίρνει σάρκα και οστά σε μια φαντεζί κωμωδία... εγκλημάτων, από την οποία έχει αφαιρεθεί όλο το evil fun.

Προσθέτουμε τις μικροαπολαύσεις ενός απίθανου σχεδιασμού κοστουμιών και σκηνικών, ένα μακιγιάζ λεπτεπίλεπτο, ένα σάουντρακ με κομμάτια επιλεγμένα «στην τρίχα», κι αφήνουμε την Έμα και την Έμα να προσφέρουν απλόχερα εκείνες τις δύο και κάτι ώρες που δεν θα μας σημαδέψουν, αλλά θα κάνουν καλό στην καλογουστιά μας.

Η γένεση της Κρουέλα είναι αχρείαστη και αθέλητα κωμική σε σημεία, το σάουντρακ προσβλητικά επιφανειακό και κυριολεκτικό.