Μόναχο: Στα Πρόθυρα Πολέμου(2021)

(Munich: The Edge of War)  Πρώτη προβολή: 21-01-2022

Η ταινία είναι γεμάτη ίντριγκα, σασπένς και ιστορικές πινελιές, επιχειρεί να προσθέσει μια ανθρώπινη διάσταση στα μάλλον στείρα ιστορικά γεγονότα που περιγράφει, ωστόσο το μοιραίο της ελάττωμα είναι ότι δε μπορεί να "χτίσει" κλίμα αγωνίας για το φινάλε, όπως ένα τυπικό κατασκοπικό θρίλερ, γιατί όλοι ξέρουμε πόσο καλά πήγε αυτό: ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Η ταινία Munich: The Edge of War καταφέρνει να έχει το ενδιαφέρον του θεατή, την ώρα που όσο προχωράει η ώρα, το ενδιαφέρον εντείνεται όλο και περισσότερο με συγκλονιστικά γεγονότα και δυνατές ερμηνείες.

Για ένα φιλμ που μιλάει για το πλάνο ανατροπής του Χίτλερ και τα σχέδιά του για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπάρχει ένας τρομακτικός ρυθμός, όπου δεν θες να χάσεις δευτερόλεπτο, όπου η κάθε λεπτομέρεια μετράει ενώ σε ενημερώνει για πολιτικές προεκτάσεις που ενδεχομένως να μη γνώριζες.

Αν και δεν διαθέτει κάποιο σημαντικό τεχνικό ζήτημα, το Munich: The Edge of War μας αφήνει με ανάμεικτα συναισθήματα μιας και χαρακτηρίζεται από ήπιους τόνους χωρίς κάτι αξιομνημόνευτο -εκτός ίσως από κάποιες ερμηνείες- που αξίζει να αναφέρουμε.

Σε γενικές γραμμές μια δίχως ιδιαίτερη πρωτοτυπία αλλά φροντισμένη και συμπαγής μεταφορά, που αποφεύγει σε αρκετά μεγάλο βαθμό το σκόπελο της σχηματικότητας στην παρουσίαση των χαρακτήρων, δίχως όμως ποτέ να απογειώνεται ή να προσφέρει αξιομνημόνευτες στιγμές.

Ο Κρίστιαν Σουότσοου σκηνοθετεί με νεύρο μια κλασική κατασκοπευτική περιπέτεια, που αν και ιστορικά έχει γνωστό τέλος, παρακολουθείται με ενδιαφέρον και αγωνία, χάρη και στις καλές ερμηνείες των δύο κεντρικών χαρακτήρων, αλλά και του Τζέρεμι Άιρονς που είναι εξαιρετικός στο ρόλο του «άτυχου» Τσάμπερλεν του οποίου η προσωπικότητα εξωραΐζεται από το σενάριο και αφήνει λίγα περιθώρια στους ιστορικούς επικριτές του.

Ο Γερμανός Κρίστιαν Σουόχοου σκηνοθετεί και αφηγείται με επαγγελματισμό, «ακαδημαϊκά», όπως το λέγαμε παλιότερα, χωρίς ιδιαίτερη εφευρετικότητα, δίχως να εντοπίζει και να εστιάζει σε κάποια ιδέα που θα αναβάθμιζε το θέαμα, πέρα από την παράθεση της διαδικασίας και των γεγονότων.